Po ukończeniu studiów przeprowadziłam się do innego miasta i mieszkałam tam od ponad pięciu lat. Nie straciłam jednak całkowicie kontaktu z moimi dawnymi przyjaciółmi i rodzinnym miastem.
Pewnego dnia zadzwoniła do mnie dawna koleżanka z klasy. Rozmawialiśmy przez długi czas i w pewnym momencie powiedziała coś, co mnie sparaliżowało. Na początku śmiałam się z tego, co mi przekazała, a potem się zdenerwowałam. Powiedziała, iż moja była przyjaciółka wyszła za mojego byłego chłopaka, moją pierwszą miłość. Dlaczego wybrali siebie nawzajem spośród wszystkich chłopaków i dziewczyn w ich otoczeniu? Nie mają ze sobą nic wspólnego, on pracuje po drugiej stronie miasta, ona studiuje na innej uczelni, gdzie mogli się poznać? Z powodu mojego wyjazdu zerwaliśmy. Powiedział, iż nie wierzy w związki na odległość, a odległość, jak widać, nie zaszkodziła!
Myślę o nich każdego dnia i jestem na nich zła. Jednej rzeczy nie mogę zrozumieć, jak oni się zeszli. Byłam też zła, iż kiedy powiedziałam o ich związku koleżance z klasy, zabroniła mi komukolwiek o tym mówić. Teraz czuję się, jakbym została oszukana i nie wiem, jak oderwać się od tego tematu i przestać o nich myśleć. Z jednej strony rozumiem, iż nie można rozkazywać sercu, ale z drugiej, czy nie mogli wybrać innej osoby na swoją partnerkę? Czy nie dręczy ich teraz sumienie?
Ja kochałam mojego chłopaka i wciąż coś do niego czuję. Po cichu liczyłam, iż jeszcze się zejdziemy i będziemy razem. On przysięgał mi miłość do grobowej deski i mówił, iż jestem miłością jego życia. Co się stało? Przestałam być? Nie potrafię sobie z tym poradzić. Zaczęłam myśleć o spotkaniu z nim i porozmawianiu. Chciałabym, żeby był tylko mój, ale nie wiem, jak to zrobić. Nie chcę się poddawać.
